چن تاعکس

تعطیلات سال نو و لاس وگاس

تعطیلات سال نوکه از این روزا شرو بونه همزمان با تعطیلات وسط ترم هم هسسه. از همه مهمتر روز کریسمس هسسه که یک روز مذهبیه والان یک نشون تفریهی وویشتر خانوادگیه که 25 دسامبرهسسه. روز تحویل سال هم 31ام . روز کریسمس مسسه روز اوول عید اما هسسه و همه خارجیها وقتشون ره با خونواده سر کننه و عیدی دننه وعیدی گیرننه. اینجور موقع ها هسسه که ادم ویشتر احساس غریبی کننه. در عوض این چن روز ایرانیا اکثرا شوننه لاس وگاس . همه ساله برای سه چار روز اکثر خواننده ها کنسرت دارننه توی هتل و کازینوهای بزرگ لاس وگاس . سوای همه لوس بازیها و بی نظیهایی که اما ایرانیای عادت هسسه این چند روز خیلی با حال هسسه و کللی خوش گذرنه. خیابونای لاس وگاس پراز ایرانیایی هسسه که از همه جای آمریکا اننه لاس وگاس وآدم یاد خیابونای شلوغ تهران کفنه. شمه جا خالی من دسسه کش بوردمه ولی امسال احتمالا نشومه وبهتره که منطقی بوشم. فعلا دوربین هیتمه و پس انداز برای تفریح ته بکشیه ها ها ها هلا هاششم این چن روزی چتی توممه شه سر ره گرم هکنم.

دوربین

خلاصه بد سه چار سال شه خده گول بززوان و که هی ماه دیگه ... سال دیگه دوربین خریممه... شسسه اتتا دوربین دیجیبالی هیتمه. اینم عکسش

خوامه که ویشتر عکس از شه مله ومدرسه بیرم و اینجه بلم.

دیگه اینه که خله چیزای وسسه خوامه بنویسم ولی انگار که یاسین به گوشه خر بخوننی. موقع بنویشتن که بونه مره عزا گینه. اگه شما درباره یه چیزی خواننی که بنویسم مره خور هدین.

زندگی در امریکا-2

پرا روز هالووین هسسه. هر ساله 31 اکتبر امریکا ئیا شه سره خنه ره چیزای ترسناک هرئید کننه و واشون لککا و سر پیش متسسک های مختاف اویزون هسسه. دانشگاه دله هم کیجاون و ریکاون با لباسهای عجیب و غریب که تو زبون انگلیسی گننه پارتی و چک سما کننه( Custome).

هالووین به کیی یا به فارسی کدو هم ربط داینه که هلا ندوممه چسسه .چن تا عکس شمسسه اینجه المه که تما شا هکنین.

زندگی در امریکا-1

زندگی در امریکا از دید اتتا بندپی ر که از اول خواسسمه شرو هکنم به بنویشتن مه قصد این بیه که درباره مه تجربیات از امریکا بوشه 24ام اردیبهشت سال 1380 برابر با 14 می 2001 بیه که بد از8 ساعت پرواز از هلند هواپیما لس انجلس فرودگاه دله هنیشته. پیاده که بیمه اتتا کمه ولو ویاز بکشیمه تا مه خسگی در بوره . هم هیجان زده بیمه و هم این که اتتا کمه ترس از اینکه تا چند لحظه دیگه خوامه بورم توی یه دنیای کاملا تازه و غریب

به همراه مسافرای هواپیما راه دکتمی و بوردمی طرف دکه های اداره مهاجرت و انایی که سیتیزن ویا گرین کاردی بیننه سوا و بقیه که یا ویزا دانشجویی یا توریستی بیننه سوا

طبق قانونه اون موقع ازمسافرای 8 تا کشور انگشت نگاری کردننه که مه جا هم انگشت نگاری هکردننه.

تا از فرودگاه بییم بیرون 3 ساعت طول بکشیه و تا مه یاد نشیه بووم که اتتا کارمند ایرانی هم توی فرودگاه کار کرده

فراموشی

الان شب یکشنبه هسسه اتتا کمه کرگ داشتمه با گوجه و سیبزمینی خرش درس هکردمه. شمه جا خالی پلا ابکش بززومه و بیاد سره شام درس هکردمه. امروز از این روزائی بیه که ادمه دل ونه سره و پرومارسسه تنگ بونه. هر چی بوشه غربت درمی و با اینکه من شه دوممه که هر تصمیمی که در زندگی گیرمی یک چیزایی ر از دست دمی و یک چیزایی ربدست ایارمی با اینحال دل ر که این چیزا حالی نونه. توی این حال و هوا دیمه که مه اتتا دوست قدیمی که الان تگزاس دره تلفن بززو . مه این رفق مریضی سرتان داینه و الان دره دکتری خوننه. اتتا کمه با هم از همه چی گپ بززومی و اخرش درباره این که هفته قبل مریض بیه و وره بوردننه اورژانس و اینکه .... شه خده بوتمه که بور خدا ر شکرهکن . شه مشکل ره فراموش هکردمه

Tika

شب احیا

اون موقع که کچیک بیمه یکی از بهترین شبا شب احیا بیه که امه سره همه اهالیه مله افطار وسحرد وت بیننه. یادش بخیر